Waarom maken we een zachte link in Linux?

Soft Link bevat het pad voor het originele bestand en niet de inhoud. Het verwijderen van een softlink heeft geen invloed op niets anders dan het verwijderen van het originele bestand, de link wordt een "bungelende" link die verwijst naar een niet-bestaand bestand. Een softlink kan linken naar een directory.

Een symbolische link, ook wel een zachte link genoemd, is een speciaal soort bestand dat naar een ander bestand verwijst, vergelijkbaar met een snelkoppeling in Windows of een Macintosh-alias. In tegenstelling tot een harde link bevat een symbolische link niet de gegevens in het doelbestand. Het verwijst eenvoudigweg naar een ander item ergens in het bestandssysteem.

Waarom symbolische links gebruiken? U kunt met symbolische links werken alsof het de daadwerkelijke bestanden zijn waarnaar ze ergens in de rij verwijzen (behalve om ze te verwijderen). Hierdoor kunt u meerdere "toegangspunten" tot een bestand hebben, zonder overmatige kopieën (die up-to-date blijven, aangezien ze altijd toegang hebben tot hetzelfde bestand).

Een softlink (ook wel symbolische link genoemd) fungeert als een pointer of een verwijzing naar de bestandsnaam. Het heeft geen toegang tot de gegevens die beschikbaar zijn in het originele bestand.
...
Zachte koppeling:

Vergelijkingsparameters: Harde link Zachte link
Bestandssysteem Het kan niet worden gebruikt in verschillende bestandssystemen. Het kan in verschillende bestandssystemen worden gebruikt.

Om koppelingen tussen bestanden te maken, moet u: gebruik ln commando. Een symbolische link (ook wel softlink of symlink genoemd) bestaat uit een speciaal type bestand dat dient als verwijzing naar een ander bestand of een andere map. Unix/Linux-achtige besturingssystemen gebruiken vaak symbolische koppelingen.

Om een ​​symbolische link te verwijderen, gebruikt u ofwel het commando rm of unlink gevolgd door de naam van de symbolische link als argument. Bij het verwijderen van een symbolische link die naar een map verwijst, voeg dan geen schuine streep toe aan de naam van de symbolische link.

Symbolische links zijn: altijd gebruikt om bibliotheken te koppelen en ervoor te zorgen dat bestanden op consistente plaatsen staan ​​zonder het origineel te verplaatsen of te kopiëren. Links worden vaak gebruikt om meerdere exemplaren van hetzelfde bestand op verschillende plaatsen te "opslaan", maar verwijzen nog steeds naar één bestand.

Harde link is de exacte replica van het daadwerkelijke bestand waarnaar het verwijst . Zowel de harde link als het gekoppelde bestand delen dezelfde inode. Als het bronbestand is verwijderd, werkt de harde link nog steeds en heb je toegang tot het bestand totdat het aantal harde links naar het bestand niet 0 (nul) is.

De reden waarom directories hard linken is: niet toegestaan is een beetje technisch. In wezen breken ze de structuur van het bestandssysteem. Over het algemeen moet je sowieso geen harde links gebruiken. Symbolische links laten de meeste van dezelfde functionaliteit toe zonder problemen te veroorzaken (bijv. ln -s target link ).

Een harde link is slechts een extra naam voor een bestaand bestand op Linux of andere Unix-achtige besturingssystemen. Voor elk bestand kan een willekeurig aantal harde links, en dus een willekeurig aantal namen, worden gemaakt. Er kunnen ook harde koppelingen worden gemaakt naar andere harde koppelingen.

Like deze post? Deel het met je vrienden:
OS vandaag