Que é un ficheiro de ligazón simbólica en Linux?

Unha ligazón simbólica, tamén denominada ligazón suave, é un tipo especial de ficheiro que apunta a outro ficheiro, como un atallo en Windows ou un alias de Macintosh. A diferenza dunha ligazón dura, unha ligazón simbólica non contén os datos do ficheiro de destino. Simplemente apunta a outra entrada nalgún lugar do sistema de ficheiros.

Unha ligazón simbólica é un obxecto do sistema de ficheiros que apunta a outro obxecto do sistema de ficheiros. O obxecto ao que se apunta chámase obxectivo. As ligazóns simbólicas son transparentes para os usuarios; as ligazóns aparecen como ficheiros ou directorios normais, e o usuario ou a aplicación poden actuar sobre eles exactamente do mesmo xeito.

Para crear a ligazón simbólica, use o -s ( —simbólico ) opción. Se tanto o FICHEIRO como LINK se dan, ln vontade crear a ligazón dende o ficheiro especificado como primeiro argumento ( FILE ) ata o ficheiro especificado como segundo argumento ( LINK ).

Para crear un enlace simbólico pase a opción -s ao comando ln seguido do ficheiro de destino e do nome da ligazón. No seguinte exemplo un ficheiro está ligado simbólico ao cartafol bin. No seguinte exemplo, unha unidade externa montada está ligada simbólicamente a un directorio de inicio.

Un enlace suave (tamén chamado enlace simbólico ou enlace simbólico) é unha entrada do sistema de ficheiros que apunta ao nome e localización do ficheiro. … Ao eliminar a ligazón simbólica non se elimina o ficheiro orixinal. Non obstante, se se elimina o ficheiro ao que apunta a ligazón suave, a ligazón suave deixa de funcionar, romperase.

As ligazóns simbólicas son úsase todo o tempo para vincular bibliotecas e asegurarse de que os ficheiros estean en lugares coherentes sen mover nin copiar o orixinal. As ligazóns adoitan usarse para "almacenar" varias copias do mesmo ficheiro en diferentes lugares pero aínda así facendo referencia a un ficheiro.

Para ver as ligazóns simbólicas nun directorio:

  1. Abre un terminal e móvese a ese directorio.
  2. Escriba o comando: ls -la. Isto enumerará todos os ficheiros do directorio aínda que estean ocultos.
  3. Os ficheiros que comezan por l son os teus ficheiros de ligazóns simbólicas.

O xeito máis sinxelo: cd onde se atopa a ligazón simbólica e faga ls -l para listar os detalles dos ficheiros. A parte á dereita de -> despois da ligazón simbólica é o destino ao que apunta.

O comando ln en Linux crea ligazóns entre ficheiros fonte e directorios.

  1. -s: o comando para ligazóns simbólicas.
  2. [ficheiro de destino]: nome do ficheiro existente para o que está a crear a ligazón.
  3. [Nome de ficheiro simbólico]: nome da ligazón simbólica.

Substitúe ficheiro_fonte polo nome do ficheiro existente para o que quere crear a ligazón simbólica (este ficheiro pode ser calquera ficheiro ou directorio existente nos sistemas de ficheiros). Substitúe myfile co nome da ligazón simbólica. O comando ln entón crea o enlace simbólico.

A razón pola que se conectan directorios duros é Prohibido é un pouco técnico. Esencialmente, rompen a estrutura do sistema de ficheiros. En xeral, non deberías usar ligazóns duras de todos os xeitos. As ligazóns simbólicas permiten a maior parte da mesma funcionalidade sen causar problemas (por exemplo, ligazón de destino ln -s).

Gústache esta publicación? Comparte cos teus amigos:
OS hoxe